Βρουγχίλδη

(Brunhilde, 534 – 613 μ.Χ.). Κόρη του βασιλιά των Βησιγότθων Αθαναγίλδου. Ήταν σύζυγος του Σιγιβέρτου, βασιλιά της Αυστρασίας, τον οποίο έστρεψε, με αφορμή τη δολοφονία της αδελφής της Γκαλσβίνθης, εναντίον του αδελφού του Χιλπέριχου, βασιλιά της Νευστρίας, με σκοπό να πλήξει τη δύναμη των προνομιούχων μεγιστάνων της Αυστρασίας. Στον πόλεμο που ακολούθησε, ο Σιγιβέρτος σκοτώθηκε, ενώ η Β. αιχμαλωτίστηκε από τον αντίπαλό της Χιλπέριχο, ο οποίος όμως, ύστερα από λίγο, την απελευθέρωσε και της επέτρεψε να βασιλεύσει στην Αυστρασία στο όνομα του ανήλικου γιου της Χιλδεβέρτου. Μετά τον θάνατο του τελευταίου το 595, η Φρεδεγόνδη, γυναίκα του Χιλπέριχου, ο οποίος στο μεταξύ είχε δολοφονηθεί (584), εκστράτευσε με την ενίσχυση του Γκουντρούμ, βασιλιά της Βουργουνδίας, εναντίον της και κατόρθωσε να τη νικήσει στη μάχη του Λαφό το 596. H Β. τότε, για να αποφύγει την εκδίκηση των μεγιστάνων της Αυστρασίας, έσπευσε να καταφύγει στην αυλή του εγγονού της Θιερί, ηγεμόνα της Βουργουνδίας, τον οποίο έπεισε να εκστρατεύσει εναντίον του γιου της Φρεδεγόνδης Κλοθάριου B’, που κατόρθωσε τελικά να σωθεί με την επέμβαση του Θιμπέρ και της αριστοκρατίας της Αυστρασίας. Μετά τον θάνατο του Θιερί το 613, η Β. προσπάθησε να επωφεληθεί από την κατάσταση και να ανέβει πάλι στον θρόνο ως κηδεμόνας του μεγαλύτερου γιου του, αλλά η πολιτική της αυτή προκάλεσε την αντίδραση της βουργουνδικής αριστοκρατίας που ανακήρυξε βασιλιά τον Κλοθάριο B’. Ο τελευταίος, αφού συνέλαβε την αντίπαλό του B., τη διαπόμπευσε ενώπιον του στρατού και τέλος διέταξε να τη θανατώσουν με βασανιστικό τρόπο, δένοντάς την στην ουρά ενός ατίθασου αλόγου.